Nasıl motorcu oldum?

Motosiklet tutkusu damarlarda dolaşan zehirdir. Bir kere bulaşırsa onsuz yaşayamazsınız. 2004 Yılıydı arabamı 2 sene önce sattığımdan toplu taşımaya mahkumdum. Hafta sonu canımın çektiği yere gitmek ya da geç kaldığım bir yere yetişmeye uğraşmak boş hayallerden ibaretti.

Çok uzun zamandır motosikletlere ilgi duyuyordum ancak ne arkasına ne önüne oturmamıştım bile. Birgün berberde traş olurken berber ile çırağının konuşmalarını dinledim. Sirkecide komple motosikletçi dolu bir sokak olduğundan ve en uygunlarının orada olduğundan bahsediyorlardı. O gece karar verdim. Çeşitli kısa zamanlı işlerden biriktirdiğim paramı cebime koyduğum gibi önce otobüsle Kadıköy'e ardından vapur ile Eminönü'ne ve sonunda Sirkeci'ye ulaştım. Sokak hakikatten tıklım tıklımdı ve ortalık motordan geçilmiyordu. Sanki balık pazarında lüfer bakıyor gibiydim. Ne çin mallarından ne HP/Ağırlık oranlarından ne de viraj kabiliyetinden haberim olmadığından sadece HONDA ismi tanıdık geldiği için Özen Motor'a daldım. "Daha önce hiç motosiklet kullanmadım" dedim. Dayı "Bisiklet kullandın mı?" dedi. "Evet" deyince beni bir Honda Beat üzerine oturttu ve "bu sokakta bir git gel" dedi. Ellerim titreyerek açtım gazı. 10 Metre kadar insanların arasından zor bela ilerledim. Sonra Dayı alıp geri döndürdü. "Buradan feribota bindiririz seni, haremden bir kamyonete atarsın sonra da evinin orada 2 gün çalışır profesörü olursun" dedi.


Bir de yarım kask alarak ite ite feribota bindirdik. Sonraki yıllarımda bana hep keyifli gelecek Sirkeci-Harem feribotunda motorcular ile hemen kaynaştım. Onların verdiği gaz ile haremde indim. Yine iterek benzinciye geldim ve depoyu fulledim (7 liraya doldu zaten (: ) Pompacılara danışıp benzincinin etrafında motorla 10-15 tur attım. Başlarda yeni bisiklet kullanan birisi gibi dönüşlerde ayağımı koyarken. 6. 7. turdan sonra baktım sekizler çiziyorum. "Oldum ben herhalde" dedim. Attım kendimi E-5 in göbeğine. Araba kullanmayı da bu yollarda öğrendiğimden motosiklet bana rüya gibi geldi. O gün yarım kask hariç sıfır koruma ile E-5 ten Maltepe'deki evimize kadar geldim.

Sonraki 9 ay boyunca bu motosiklet ile Tekirdağ dahil gitmediğim yer kalmadı. Kazalar yaptıkça veya düştükçe korumaların önemini de anladım ve kendimi geliştirdim. Yine de o gün nasıl sağ çıktım halen hayret içersindeyim...